Böyle de devam eder hayat.
Bir şarkıyla kapanır gözlerin
Ya da bir müziğe ait olur sözlerin
Oturduğun yerden arkandaki boşluğa
Bırakırsın kendini anlık rahatlığa
Demli çayından bir yudum alırsın
Ağzında bıraktığı kuruluk bozar seni
Önce yüzüne su çarparsın
Tokat gibi kızartır, buz gibi
Olmayan aynaya bakarsın, olmayan
Balkona gözün ilişir
Üç günlük çamaşır asılı
Toplayıp bir işe yararsın
O da kesmez seni
Bulaşıklar gözünde dağ olur
Tekrar oturursun koltuğuna
Tekrar bırakırsın kendini rahatlığa
Bakarsın, sadece bir saat geçmiş
Akşamı nasıl edeceksin?
Artık yoksun
Ruhun yoksun
Kimse aramamış, bir mesajın bile yok
Rahatlığın artık rahatlık mı?
Canına tak eden hiçlik mi?
Tek dostun acı sigaran
Bir de artık uçmayan, duvardaki kara kuşlar
Düşüncelerin de bitmiş
Duygularından bir tek duygusuzluk kalmış
Kendini toplasan, belki…
Yüzünden düşen bin parçadan fazlası
Soğumuş çayından son bir yudum daha alıp
Soğumuş odanda, soğumuş yorganınla,
Kıvrılıp yatarsın soğumuş koltuğuna
Belki rüya görürsün, görebilirsen,
Belki rüyan güzeldir, ne kadar olabilirse,
Belki de o rüyan hiç bitmez, bitecek,
Belki hiç uyanmazsın, ihtimalde,
Uyan, akşam oldu bile.
