“Albatros… Sağanak yağışlı bir odadan yazıyorum bu okumayacaklarını. Bugün şarkılar söyleyeceğim sana en tedirgin sesimle.
Belki bir yıldız misali
“Kafam hafif dumanlıyken”
“Belki üstümüzden bir kuş geçecekken”
Eğer ki bir Müzeyyen görürsen buralarda, bil ki
“Şarkılar hâlâ seni söylüyordur.”
Daha şimdi anlıyorum,
“Ah, bu şarkıların, gözü kör olsun!” diyen bir Zeki’nin yüzündeki çizgileri.
Belki Sezenle karşılaşırız. “Sende tutuklu kalırız.” Oradan Yıldız’a atlarız “Ne yapsak ayrılamayız senden.”
Bir plak olsam
Zeki Müren çalsam
Bozulsam
Sürekli tekrarlasam…
“Bir gülüşü var ki…”
