Bugün senden vazgeçtim
Soğuk ve karanlık bir köprüde
Ölüm ve yaşam arası bir serinlikte
Paslanmış demir tadı verirken hayat
Ve büyütürken öfkemi usul usul
Bir çiçek bıraktım
Karanlık ve soğuk sulara
Kuşkusuz güzeldi seni sevmek
Aptalca girişimlerin çocuksu umutsuzluğunda
Mümkün olsaydı imkansızlıklar
Hiç kuşkusuz daha on ömür severdim seni
Bir asker gibi dimdik
Kısacık boyumun heybetli ruhunda
Soğuk ve karanlık bir odanın köşesinde
Beyaz bir elbise, çıplak ayaklarım
Delirmiş dudaklarımın son nefesinde
Aydınlığın ulaşılmaz diyarına çağırsa da ellerin
Özlemin öldürsede baygın umutları her gün,
Vazgeçtim senden
Bir şehir güneşin altında yanarken
Vazgeçtim…
Bu hüzün…
Bu inat eski bir emanet, heybemde saklı
Ha öldü ha ölecek
Ha bitti ha bitecek içimdeki bu şarkı
Yorgun yüzlü bir işçinin sevimsiz iş çıkışı saatinde
Bayat bir simidi paylaşırken kuşlarla
Kafama eser giderim buralardan
Batan güneşe karşı
Ne izim kalır
Ne izin
Kafama eser giderim
Herşey yerli yerinde kalır
