ben bu şiiri kal adında bir yerde
son model mercedeslerle yanaşıp
bir fotoğrafın kanattığı ellerimle
uçurum kıyılı sıvasız evler hatırına
memuriyetime bulaşan küfürler adedince
bir kaybediş duası olarak yazdım
Allah bir, ben sıfır!
ben bu şiiri çöl adında bir yerde
bir ağacın kurumuş dallarına
pahalı takım elbiselerle sokulup
içimi eskiten iç çekişler hatırına
masumiyetimi yok eden kahkahalar adedince
bir ağlayış seansı olarak yazdım
Devlet bir, ben sıfır!
ben bu şiiri öl adında bir yerde
yorgun elli babaların yüzlerine
oğlu gibi bakamayışımla utanıp
”hayat devam ediyor” laneti hatırına
Yaşlı evlere rast gelen şehadetler adedince
Bir yaşam pahası olarak yazdım
Ruh bir, beden sıfır!
-ölmemiş bulunduysam, yaşadığımdan değil!