Hasretinden prangalar eskitmiş
Ben ne yapayım sevgili?
Gökten inen tek bir yağmur damlasında,
Göz bebeklerin oynaşır
Avuçlarımda tutmak isterim o gözleri
Hiç bırakmamak isterim sevgili
Seni düşünmemek isterim, seni düşlememek
Yaşamak varken seni yaşamayı
Uzak ihtimalde kalırsın hep
Şans karmaşasında kaybolursun
Ben sahilden bakarken sana
Sen ufuk çizgisinde kör olursun
Sisli bir gün sana bakındığım
Yaklaştıkça, kaybolursun, kaçma
Uğrak düşüncelerim fazla dayanmaz
Çıkar gelir ayaklarına
Kızma onlara sevgili
Gönlümün sadık elçisi
Kapkaranlık, puslu şehirde
Hayat zerresi kalmamışken
Filmdeki gibi tek kırmızı sensin sevgili
Bir içim su güzelliğin
Mevsimlerim kurak kalmış
Bendeki her toprak senin
Varlığım sana kalmış
Kapımın kilidi yok sevgili
Kırıldıkça kırıldı her defasında
Aramanın bedeli nedir ki?
Bulamayışın sonsuzluğunda
Bıraktım aramayı sevgili
Bu dizeleri yazıyorum artık
Uçup gelecek yanına
Dizelerim kanat olacak
Ya geleceksin yanıma
Ya da uçup gideceksin
Eğer çok yorulursan yolculukta
Gözyaşımı bıraktım oraya
Dizelerin sonuna.
