hastalıklı ruh tesir ederken beynime
zehir olan dakikaların toplamı günlerim
bekleyen sinsi şeytanların kurbanı olan kalbim
yeşermeye çalışan gül iken kırılıyor rüzgara
siyaha boyanan gözlerim görmek ister mi böyle günü
yetmezken nefesim ciğerlerime, soluğu önemser mi
bir boğulan bir soluyan bu deli başım
kaldırır mı göğe kendini
yaşar mı bunlar varken ruhumda bedenim
hâlâ ister mi canlı kalmayı
yürür mü ayaklarım uçuruma hâlâ
kollarım açılır mı sevgilinin kollarına
yeteceğini sanmam nefesimin bu hayatı görmeye
saklı güzellikler, bariz belirsizliklerle geçiyor ömrüm
güzelliğin arkasında sırıtan siyahlık tabloyu kirletirken
hâlâ kalır mı mavilik göğümde
sığınır mıyım beyaz bulutların arkasına
dökülürken yaşlar gözlerinden, sarar mıyım yaralarını
yerim kalmazsa aralarında yaratır mıyım gökyüzünü
yeter mi gücüm kahraman olmaya
cehennem gözlerimdeyse gözlerimi değiştirir oynar mıyım cennette
kanatlarımı çıkarıp yıldızlarda mı otururum
kafamdaki bi’ delilik mi ne bu yarattığım
hayaletler dünyasında var olan bir beden miyim
bir ruh muyum,
aslen kimim
bu sorular her gece kendime sorduğum.