fbpx

Ahmet, kapıdan içeri girdi ve gözleriyle salonu baştan sona güzelce süzdü. Salon ağzına kadar doluydu ve bu kalabalık içinde aradığı kişiyi bulmak pek de kolay gözükmüyordu. Bir yandan gözlerini salonda dolaştırırken yavaş adımlarla masaların arasında yürümeye başladı. Salonda inanılmaz bir gürültü hakimdi, her masada bir oyun oynanıyordu ve insanlar birbirine üstünlük sağlamak için bağırmayı tercih ediyorlardı. Bu oyunları zaten yetenekle kazanmak oldukça zordur, daha şanslı ve daha baskıcı olan kazanır, hayattaki pek çok şeyde olduğu gibi. Bir insanın oynadığı en büyük kumar, annesinin karnına düşmesiyle başlar.
Ahmet masaların arasında ilerlerken kendine doğru kaldırılan bir el fark etti. Aradığını bulmanın verdiği rahatlamayla masaya yanaştı ve herkesi selamlayarak sandalyesini çekip bütün ağırlığıyla oturuverdi. Ali eliyle hızlıca Ahmet’in dizine vurdu, “Hoş geldin delikanlı.” diyerek önüne bir tane isteka koydu. Ahmet kendinden emin bir şekilde taşlarını dizerken masadaki diğer kişileri de baştan aşağı süzüyordu. Ali yakından tanıdığı bir arkadaşıydı, aralarında sadece iki yaş vardı ve Ali’ye her zaman güvenirdi, aynı şekilde Ali de ona güvenirdi. Masadaki diğer iki kişiyi tanımıyordu, ilk bakışta ikisi de sıradan insanlara benziyordu, herhangi bir şekilde insana endişe vermiyorlardı.
Ahmet, Ali’ye döndü, “Hacı, arkadaşlarla beni tanıştırmayacak mısın?” diyerek girişti, Ali bir kahkaha atarak “Tabii ya! Nasıl unuttum!” dedi ve başladı saymaya, “Bak bu Hüseyin’dir, iyi adamdır seversin. Gevşektir biraz, şakalarını çok ciddiye alma.”
Hüseyin eliyle vurdu masaya, “Senden âlâ gevşek mi var bu semtte? Dön de kendine bak önce.”
Ali bıyık altından gülüyordu, “Sakin ol birader, iki söz attık ortaya üçünü de sen üstlendin.”
İkisi birden bastılar kahkahayı, masadaki son yabancı araya girdi, “Ben de Hasan kardeş, bu gevşeğin tanıtacağı yok.”
Ahmet ikisiyle de tüm gücüyle el sıkıştı, bu aslında erkekler arasındaki bir güç gösterisiydi, “Sen sıkıyorsun ama bak ben de sıkabiliyorum.” demenin başka bir yoluydu, Ahmet de bütün gücüyle asıldı ellerine ve kendi şovunu yapıverdi.
Dört kişi birden okey oynamaya başladılar, salonun atmosferiyle tamamen adapte olmuşlardı, Ahmet bir hayvan gibi karşısındakine bağırıyor, aşağılıyor, yeri geldiğinde ağza alınmayacak küfürler ediyordu, karşılığında da farklı bir şey görmüyordu. Muhtemelen bir erkeğin en gerçek, en açık olduğu an okey masasının başında olduğu andır, Ahmet ve masadakiler o an için evrimi tamamlayamamış bir insan türünden çok da farklı değillerdi. Tıpkı bir mağara adamı gibi bağırarak anlaşmaya çalışıyorlar, bazen birbirlerine taş fırlatıyorlar, hatta bazen birbirlerine istekayı fırlatıyorlardı.
Ali kafasını kaldırıp saati kontrol etti ve birden ayağa kalktı, masadaki diğer herkes onunla beraber ayaklandılar ve hep beraber dışarıya çıktılar. Ahmet elini cebine atıp bir paket sigarayı çıkardı ve güzelce yaktı, Ali elini Ahmet’in omzuna attı, “Delikanlı, verildiğini anlıyorum ama hayatının son günü gibi içiyorsun, sakin ol seni canavarların karşısına çıkarmayacağız.” Ahmet aynı şekilde içmeye devam etti, “O kadar emin olma” diye geçirerek aklından.
Hepsi beraber bir binanın giriş katına geldiler ve merdivenlerden çıkmaya başladılar. Ahmet gerginliğini her haliyle belli ediyordu, öyle titriyordu ki trafoya bağlasanız elektrik bile üretebilirdi. Ali sakince kapıyı çaldı, arkadan bir ses kimin geldiğini sordu, Ali “Benim.” diyerek karşılık verdi, kapının arkasındaki ses “Sen kimsin?” diyerek karşılık verdi. Ali öfkeyle kapıya vurdu, “Ben Ali, aç şu kapıyı geri zekâlı herif!” diye kükredi ve kapı açılıverdi. Ali, kapıda bekleyen kişiyi sağa doğru itti ve içeri doğru yürümeye başladı. Diğer herkes onu takip ediyordu.
Ahmet evi her yönüyle incelemeye başladı. Her taraf kıpkırmızıydı ve bazı yerlerde orak çekiç desenleri bile işlenmişti. Marx’ın kapitali bir köşede, çeşitli yazarların diğer eserleri başka bir köşede, geneli toplumcu olan şairlerin şiirleri her yerde. Ahmet bunları gördükçe daha da terliyor, daha da titriyordu. Hüseyin, Ahmet’in kulağına eğildi, “Altına sıç istersen birader, sen de abarttın iyice.” diyerek dalga geçti.
Ali, evdeki bir odanın kapısına geldi ve Ahmet’e döndü, “Bana bak, içerde buranın lideri var. Kendini önce ona sonra bize kabul ettirmen gerekecek. Bu şekilde bizden birisi olabilirsin.”
Ahmet hiçbir cevap vermedi, kendini topladı ve kapıyı sakince tıklatmaya başladı. İçeriden “Gel.” sesi gelince Ali ve Ahmet odaya girdiler, Hasan ve Hüseyin de kapının önünde nöbet tutmaya başladı. Oda lüksten çok uzaktı, liderin bir masası vardı ancak oldukça eskiydi, hatta bir ayağı kırılmak üzereydi. Ziyaretçi karşılamak için önüne de iki tane sandalye çekmişti. Hasan ve Ali’ye doğru elini kaldırdı ve sandalyeleri işaret etti. Ali yavaşça sandalyesine oturdu fakat Ahmet hâlâ ayakta duruyordu. Lider, Ahmet’in gözlerine bir bakış attı, “Otursana, bu kadar gerilecek bir şey yok. Ben sana iş vermeyecek olan işveren değilim.” diyerek Ahmet’i rahatlamaya çalışıyordu.
Ahmet için zaman durmuştu, “Bir sigara yakabilir miyim?” diyerek izin istedi. Lider buna izin verdi, Ali aklından “Ne yapıyor bu aptal!” diye geçirmeden duramıyordu. Ahmet elini cebine attı ve çıkardığı silahla lideri kafasının ortasından vurdu, Ali ne olduğunu anlayamamış, şoka girmişti fakat fazla uzun sürmedi çünkü Ahmet birkaç saniye içerisinde onun da vücudunda beşten fazla delik açmıştı bile. Silah seslerini duyan Hasan ve Hüseyin odaya daldılar, Ahmet silahı onlara doğrultu ve tetiği çekti, Hasan karnından vuruldu, Hüseyin Ahmet’in hızla üstüne atladı ve onu yere devirmeyi başardı, Ahmet yere devrilmiş olsa da silahı elinden düşmedi ve bir kurşun da Hüseyin’e sıkarak işini bitirdi. Tam ayağa kalkıyordu ki Ali birden üzerine atladı ve boğazına bir bıçak geçirerek Ahmet’in üzerinde bayıldı. Beş dakikadan kısa bir sürede odadaki herkesin nabzı durmuştu.
Herkes barış için savaşıyordu ama sorun da tam buradaydı, herkes savaşıyordu.

Alperen Özdemir içeriklerini beğendin mi? Sosyal medyada takip edin!
Abonelik
Bildir
guest
0 Yorumlar
Satır içi yorumlar
Tüm yorumları görüntüleyin
Alperen Özdemir içeriklerini beğendin mi? Sosyal medyada takip edin!

Okuyucuların Beğendiği İçerikler

Birçok kişinin ‘’zor ama maaşı iyi, garanti meslek gibi’’ düşünceleriyle ün kazanmış bir bölüm olan tıp fakültesini size en ince detaylarıyla aktaracağım. Öncelikle fakülteye gelmeden önce kendinizi ilk gün yapılacak çaylak şakasına ve ileri zamanlarda daha siz TUS isimli bölüm seçmenize yarayan sınava girmeden ‘’Sen ne doktorusun? ‘’ veya diş hekimliği ayrı bir bölüm olmasına […]
Yaşanan herhangi bir gün hiç yaşanmasaydı, her şey daha farklı olur muydu? Misal dün hiç yaşanmasaydı veyahut bundan yıllar önce bir gün hiç yaşanmasaydı yine aynı mıydı hayatınız? Kadere inanmak subjektif bir bakış açısı olarak görünebilir ancak hayatın akışı olarak farklı bir yerden durumu ele alabiliriz. Bütün malzemeleri özene bezene kesip, doğrayıp harika bir yemek […]
Herkesin ölmeden görmek isteyeceği bir yer vardır. Yoksa da henüz keşfetmemiştir… Benim için burası Norveç. “Soğuk Cennet” veyahut “Kuzeyin İncisi” denilen bu ülkenin lanse ettiği imajı bir görseniz aşık olmamak elde değil. O yüzden henüz kendi ülkenizi keşfetmediyseniz ileride belki yol arkadaşım olabilirsiniz! Norveç ”Soğuk Cennet” Ülkenin yönetim biçimi anayasal monarşi ve başkenti Oslo‘dur. 385,207 […]
Her kitap ayrı güzel, dünyasına girdikten sonra… Ama bazı başyapıtlar vardır, gerçekten okumak zevk verir. Okudukça içine düşer, yeni bir dünyanın kahramanı olursunuz. Herkes için değişebilecek bir liste… Daha iyisi varsa da ben okuduğum kadarını biliyorum ve bunlar şu an en iyisi! Daha birçok türde konuşulacak kitaplar olsa da üç ayrı türde üç başyapıt derledim, […]

İlgini Çekebilir

Çoğumuzun, adını belki de hiç duymadığı fakat yaşamımızda denk gelebileceğimiz, farkında ve bilinçli olduğumuz takdirde erken tanı ve tedavi seçeneklerini düzenleyebileceğimiz, benim ise özel eğitim alanında tanıştığım bir sendromdan bahsetmek istiyorum sizlere: DiGeorge Sendromu. DiGeorge Sendromu (DGS) 22. kromozomun (22q11) delesyonu (kromozomun bağlı bulunduğu parçadan kopup silinmesi, yok olması) ya da translokasyonu (kopan veya kaybolan […]
“Sisyphus’u gördüm, korkunç işkenceler çekerken: yakalamış iki avucuyla kocaman bir kayayı ve de kollarıyla bacaklarıyla dayanmıştı kayaya, habire itiyordu onu bir tepeye doğru, işte kaya tepeye vardı varacak, işte tamam, ama tepeye varmasına bir parmak kala, bir güç itiyordu onu tepeden gerisin geri, aşağıya kadar yuvarlanıyordu yeniden baş belası kaya, o da yeniden itiyordu kayayı, […]
Bugün 10 Mart 2022. Gülistansız 796. gün “Ne durumdayım biliyor musunuz? Ölüm Allah’ın emri, ölüm dünyada var. Gençlerin ölümü zor ama biz her gün yeniden ölüyoruz. Her gün… Toprağa bile basmaya kıyamıyorum, acaba kızım içinde olabilir mi diye. “ 21 yaşında, Tunceli’de bir üniversite öğrencisiydi Gülistan Doku. 5 Ocak 2020 tarihinden bu yana haber alınamıyor. […]
Bir girişim fikriniz var ve bu alanda bir marka oluşturmak istiyorsunuz ya da henüz küçük bir işletmesiniz ve işletmenizi büyütüp kârınıza kâr katmak istiyorsunuz. İşte bu yolda atmanız gereken ilk adım markalaşmak olmalıdır. Peki marka nedir?                Marka yalnızca kalabalık bir pazarda sizi diğerlerinden ayıran isim, logo ve slogandan ibaret değildir. Markanız insanların sizinle etkileşimde […]