fbpx

Adımlarımızı atarken bıraktığımız izler, parmak izlerimiz kadar özel, parmak izlerimiz gibi eşsiz ve benzersiz. Başkasının izine karışamaz insanın izi, aynı yolda yürüse bile. Çünkü herkesin yürüdüğü yolu nasıl algıladığıdır ayak izlerinde fark yaratan. Büyürken sen de kendine has, sadece senin olan izleri bıraktın arkanda. Bilirsin dünyada izi olmayan bir şey yoktur; kuşların gökyüzünde, karıncanın toprakta, kalemin kağıtta, gözyaşının yanakta, tebessümün dudakta, insanın bir omuzda izi kalır. Ardından zaman içinde o izler toplanır kum tanelerinin bir araya gelmesi gibi birleşir ve kişiyi oluşturur. Doğrusu yanlışı, güzeli çirkini, iyisi kötüsü her şeyle bir bütündür insan. Kendine özgüdür tüm parçaların birleşimi. Bunun yanında bir de kişi yanındakilerin de izini taşır içinde. Yolu ortak kılan birbirimizin içinde bıraktığımız izlerdir o yüzden. Şimdi geriye bakıyorum izler bıraktığımız yollara bazıları çiçekler açmış, bazısında kara kış hüküm sürmekte, bazıları henüz belirsiz. Nasıl anımsıyorsak bir anıyı, ona göre adlandırıyoruz o yoldaki taşı da çiçeği de. Yine de yolun sonunda geriye dönüp baktığında en güzeli ne biliyor musun? “Yaşamış olmak” hissi. Çünkü o izler bazen göğsünde açan gonca gül, bazen o goncayı besleyen su ve ışık, bazen onu solduran, yıpratan soğuk ve sert rüzgar oluyor. Çünkü o izler bazen meyve veren ağaç, bazen dikeni batan kaktüs oluyor. Bakıyorsun o çeşitlilik içinde gönlünü yoran ve ruhunu hafifleten şeylere: İyi ki diyorsun, iyi ki böyle izlerim var çünkü yaşadım.

Gel şimdi bizim birbirimizde bıraktığımız izlere bakalım. Yollar bazen farklı bazen aynı, izler zaten kendimize has. Eee peki nedir bizi birbirimize yoldaş eden, nedir bizi birbirimize dost eden?

Bunu da şu şekilde açıklayayım; insanın iki gözü vardır biri gülerken diğeri ağlayamaz ya da biri ağlarken diğeri gülemez. Sen ve ben dünyayı gören bir çift gözüz, birlikte farklı açılara bakabiliyoruz, farklı netlikte görebiliyoruz ama aslolan, senden yana olan gözden yaş akıyorsa benim de gözümden yaş akıyor, senin tarafında olan gözün içi gülüyorsa benim de gözümün içi gülüyor. Birbirimizin duygularını birlikte yaşıyoruz işte bizim iki farklı insan olup birbirimizde iz bırakmamızın sebebi bu. Çünkü akan gözyaşı yanaklarımızda farklı iz bırakırken aynı çenede birleşip beraber yere düşüyor, mutlu olduğumuzda dudaklarımız aynı anda kıvrılıyor. İnsan insana dost olunca onunla aynı yaşamaz ama onunla aynı anda yaşar her duygusunu. O sebeptendir ki senin başarın benim başarım kadar kıymetlidir gözümde, senin saadetin kendi saadetim kadar mühimdir, senin derdin senin sırtındaki yük kadar yüktür bana. İzlerimiz kendine has dahi olsa aynı yerden doğma; hakiki bir yürekten, içten bir sevgiden. O yüzden omuzumda elinin izi, omuzunda elimin izi olacak hep. Her yaşında, her adımında farklı yolda ya da farklı hayatta ama o gözler hep birlikte gülecek ve ağlayacak. O eller hep o omuza destek olacak. “Ben sana güveniyorum.” diyen ses hep yanında kalacak. Bunları okurken yüreğinde oluşan his benim sendeki izimdir. Bunu yazarken içimde ifade etmekte yetersiz kaldığım her güzellik senin bendeki izindir. İzlerinle iyi ki varsın, izlerinle hep var ol. Büyümek yeni izler bırakma şansıdır hayata, büyümek bir bakıma onarmaktır ve doğurmaktır geleceği tek bir elden. Literatürde yeri olmasa da hep var olan “küçük bir kızın umudu ve inancıyla” yaşa, yirmi iki sene önce gözünü dünyaya açan ve hayata bağlanmak için mucize yaratan bir bebek gibi yaşa.

Havva Oğuz içeriklerini beğendin mi? Sosyal medyada takip edin!
Abonelik
Bildir
guest
6 Yorumlar
Eskiler
Yeniler En çok oylananlar
Satır içi yorumlar
Tüm yorumları görüntüleyin
Havva Oğuz içeriklerini beğendin mi? Sosyal medyada takip edin!

Okuyucuların Beğendiği İçerikler

Birçok kişinin ‘’zor ama maaşı iyi, garanti meslek gibi’’ düşünceleriyle ün kazanmış bir bölüm olan tıp fakültesini size en ince detaylarıyla aktaracağım. Öncelikle fakülteye gelmeden önce kendinizi ilk gün yapılacak çaylak şakasına ve ileri zamanlarda daha siz TUS isimli bölüm seçmenize yarayan sınava girmeden ‘’Sen ne doktorusun? ‘’ veya diş hekimliği ayrı bir bölüm olmasına […]
Yaşanan herhangi bir gün hiç yaşanmasaydı, her şey daha farklı olur muydu? Misal dün hiç yaşanmasaydı veyahut bundan yıllar önce bir gün hiç yaşanmasaydı yine aynı mıydı hayatınız? Kadere inanmak subjektif bir bakış açısı olarak görünebilir ancak hayatın akışı olarak farklı bir yerden durumu ele alabiliriz. Bütün malzemeleri özene bezene kesip, doğrayıp harika bir yemek […]
Herkesin ölmeden görmek isteyeceği bir yer vardır. Yoksa da henüz keşfetmemiştir… Benim için burası Norveç. “Soğuk Cennet” veyahut “Kuzeyin İncisi” denilen bu ülkenin lanse ettiği imajı bir görseniz aşık olmamak elde değil. O yüzden henüz kendi ülkenizi keşfetmediyseniz ileride belki yol arkadaşım olabilirsiniz! Norveç ”Soğuk Cennet” Ülkenin yönetim biçimi anayasal monarşi ve başkenti Oslo‘dur. 385,207 […]
Her kitap ayrı güzel, dünyasına girdikten sonra… Ama bazı başyapıtlar vardır, gerçekten okumak zevk verir. Okudukça içine düşer, yeni bir dünyanın kahramanı olursunuz. Herkes için değişebilecek bir liste… Daha iyisi varsa da ben okuduğum kadarını biliyorum ve bunlar şu an en iyisi! Daha birçok türde konuşulacak kitaplar olsa da üç ayrı türde üç başyapıt derledim, […]

İlgini Çekebilir

Çoğumuzun, adını belki de hiç duymadığı fakat yaşamımızda denk gelebileceğimiz, farkında ve bilinçli olduğumuz takdirde erken tanı ve tedavi seçeneklerini düzenleyebileceğimiz, benim ise özel eğitim alanında tanıştığım bir sendromdan bahsetmek istiyorum sizlere: DiGeorge Sendromu. DiGeorge Sendromu (DGS) 22. kromozomun (22q11) delesyonu (kromozomun bağlı bulunduğu parçadan kopup silinmesi, yok olması) ya da translokasyonu (kopan veya kaybolan […]
“Sisyphus’u gördüm, korkunç işkenceler çekerken: yakalamış iki avucuyla kocaman bir kayayı ve de kollarıyla bacaklarıyla dayanmıştı kayaya, habire itiyordu onu bir tepeye doğru, işte kaya tepeye vardı varacak, işte tamam, ama tepeye varmasına bir parmak kala, bir güç itiyordu onu tepeden gerisin geri, aşağıya kadar yuvarlanıyordu yeniden baş belası kaya, o da yeniden itiyordu kayayı, […]
Bugün 10 Mart 2022. Gülistansız 796. gün “Ne durumdayım biliyor musunuz? Ölüm Allah’ın emri, ölüm dünyada var. Gençlerin ölümü zor ama biz her gün yeniden ölüyoruz. Her gün… Toprağa bile basmaya kıyamıyorum, acaba kızım içinde olabilir mi diye. “ 21 yaşında, Tunceli’de bir üniversite öğrencisiydi Gülistan Doku. 5 Ocak 2020 tarihinden bu yana haber alınamıyor. […]
Bir girişim fikriniz var ve bu alanda bir marka oluşturmak istiyorsunuz ya da henüz küçük bir işletmesiniz ve işletmenizi büyütüp kârınıza kâr katmak istiyorsunuz. İşte bu yolda atmanız gereken ilk adım markalaşmak olmalıdır. Peki marka nedir?                Marka yalnızca kalabalık bir pazarda sizi diğerlerinden ayıran isim, logo ve slogandan ibaret değildir. Markanız insanların sizinle etkileşimde […]