Şairler de ölür,
Hanımefendi şairler de.
Bir sokak başında,
Düşer kalır olduğu yere.
Tutmaz olur,
Eli, kolu ve bacağı.
Etine,
Kemiğine bürünür şiirleri.
Şiirlerdir,
Artık bedeni.
Etten, kemikten,
Ruhtan.
Şairler de ölür,
Hanımefendi şairler de.
Ölene kadar taşır,
Yüreğinizin yükünü,
Yüreğinde.
Dünyanın yükü yetmezmiş gibi bir de.
Şairler de ölür,
Hanımefendi şairler de.
Yüreğinin acısını çeker,
Bütün bedeniyle.
Şairler de ölür,
Hanımefendi şairler de.
Şiirleri de ölür,
Şair ölünce.
Yetim kalır şiirleri,
Boynu bükük.
Şairler de ölür,
Etten kemikten birini.
Şiirlerinden çok sevince…
Bahadır Uygur kaynağından daha fazla
