Her gecenin bir sabahına istemeden uyanıyoruz.
Herkesin gecesi aynıdır ama karanlığı farklıdır.
Kimisi yıldızlar için sever karanlığı
Kimisi puslu ve dolunaylı geceyi sever,
Kimisi de mavi göğe küser
Sadece geceleri deniz kenarında yalnızlığıyla ve sigarasıyla mutlu olur insan
Kahkahalarla geçen günlerimi özlerim
Yağmurlar şarkı söylercesine sessiz, usulca yağar
Ama kimse bilmez kahkahalarımın altında binlerce gözyaşı olduğunu
Ve o yağmurlar sessiz bir şekilde fırtına eşliğinde şarkı söylemeye başladılar
Her ayrılıktan sonra
Sessiz bir geceye dönüştük
Yeni bir karanlığa büründük
Bazen bazı insanların sevdiği yıldıza dönüştük
Kimi zaman ise mavi göğün yalnız beyaz bir bulutu olduk
Yalnız olduk ama bir insana yanlış olmadık
Herkes gibi olamadım, insanları hiçe sayamadım
Yalnızlıkla savaştım, kendi kendime savaştım
Ve ben hiçbirini kazanamadım
Sadece kendimi yenebildim, kendimi kendi karanlığımda yenebildim
Ama ben belki dünden daha iyi bir insan olmayı başarabildim
Eski günlerimi özledim ben,
Seninle geçen güzel günleri,
Gözlerinle şiirde devrim yapmayı özledim
Şiirlerime senin için yeni mısralar eklemeyi,
Ayrılığa değil de senin aşkına şiir yazmayı özledim
Şarkılarda söze değil de melodiyi dinlemeyi özledim,
Her şeyi es geçiyorum ben, senin şiirlerce bakan gözlerini özledim, benim meselem sadece senin gözlerin.
