Sürekli güldüğünü biliyorum. Mutsuz olduğun vakitlerde bile sürekli gülmeye çabaladığını bir tek ben görebiliyorum. Çabalama. Gülümsemek istemezsen anlarım. Hiçbir zaman zorunda değilsin. Gençsin, yüreğine bu ağırlıkları yüklemek sana zor gelebilir. Onları benimle paylaş. Beraber taşıyalım. Gözyaşların geldiğinde saklama, sessiz ağlama. Sessizce ağlamaktan çok yorulmuş olmalısın. Yanımda ağlayabilirsin sadece bunu kendi başına yapma. Evreni gözlerinde görebiliyorum. Mutlu olmayı hak ettiğini biliyorum. Çabalıyorsun. Çabalamaya devam et. ‘Güzel’ i ortaya çıkarabiliyorsun. Etrafa baktığında her şeyin üzerine daha çok güneş ışığı vuruyor sanki. Omuzlarının üstündeki ağırlığın altında kalma. Onu birlikte taşıyalım. Üstesinden gelebiliriz. Ve sarılmak. Ona ne kadar ihtiyaç duyduğunu biliyorum. Hayatın sonsuz sandığımız o uzun saatleri boyunca sana sarılabilirim. Onu seninle paylaşmama izin ver. Yıldızlar mı düşüyor, o zaman çaresizliği önemseme, içinden güzellikleri bulup çıkaralım birlikte. Mutlu olabiliriz. Mutluluğu seninle öğrenmeme izin ver. Sessizce yan yana yürüyebilir ya da öylece bir yerde oturup hiç konuşmadan durabiliriz. Uzunca bir süre etrafı izleyebiliriz hiç sorun değil. Okyanusu sevdiğini biliyorum. İlk defa seninle birlikte gelebilirim buna izin ver. Ya da ağaçları seyredebiliriz. Sevdiğimiz renklerden tablolar boyar, sonra istersek onları asabilir ya da atabiliriz. Seninle üzgün olmak hiç sorun değil. Bunu yapabilirim. Kendini geri çekme sadece. Anlatmayı dene. Güçlük çekersen eğer başka yollar buluruz. Saçlarını rüzgara karşı serbest bırakmayı dene. Onları öyle seviyorum. Gülümsesen de, gözyaşlarını döksen de bunu her zaman benimle yap.
