Hatırlıyor musun, bir gün iyi hissetmiyordum ve sen “Yanına gelmemi ister misin?” diye sormuştun. Hemen geçmişti üzüntüm biliyor musun? O kadar uzaktan sırf ben üzüldüm diye yanına geleyim demiştin. Düşünmen bile beni çok mutlu etmişti. Ama mutluluğum kısa sürdü. Aklıma kız kardeşim geldi, sana anlatmıştım. O da senin gibi, neredeyse dünyanın öbür ucundan yanına gelirim demişti. Şimdi hayatımda yok. Bu şüphe aklımda öyle bir yer edindi ki gideceğini düşünmeden edemedim. Gittin ya zaten, bir kez olsun ”Yanılıyorum o beni bırakıp hiçbir yere gitmez.” demek istemiştim. Keşke yanıltsaydın beni sevgilim. Anlamadığım çok şey var, madem sonunda gidecektin neden inandırdın ki beni bu kadar sevdiğine? Neden ellerimi tutmak istedin madem bırakacaktın? Öyle eşsiz ve güzeldi ki sözlerin ben çok inandım. Ruhumla inandım, benliğimle inandım, bize inandım. Keşke beni hiç inandırmasaydın sevgilim. Neden birlikte olduk ki sanki biz, arkadaş kalamaz mıydık? O zaman en azından bu kadar çabuk bitmeyeceğini bilirdim. Neden sevmek istedin ruhumu can özüm? İyi mi oldu şimdi, avuç içlerim, dizlerim hep yara bere içinde. Bırakınca ellerimi öyle düştüm ki kanıyor canım. Halbuki ben senin dizlerin acıyor diye sarıp tek tek izlerinden öpmüştüm yaralarının… Bu muydu karşılığı? Nasıl susturacağım şimdi kalbimi, benliğimi, ruhumu? Nasıl susturacağım aynadaki kadını? Kabullenemiyor oluşumun suçlusu ben miyim şimdi sevgilim, sen söylemedin mi ellerimi hiç bırakmayacağını? Bana üzerine bastırarak dedin ki “Peki bu sonsuzluğun içinde sadece beyaz masallar olmayacak bazen kabuslar da olacak, buna hazır mısınız?” kelimesi kelimesine aklımda evet. Ben sana kabuslar yaşarken de beyaz masallarda yaşarken de elinden tutacağım ve hiç bırakmayacağım dedim. Ben sözümü tutmayı çok istedim sevgilim de sen buna mahal vermedin. Sen söylediğin o bütün sözlerin arkasına kendini gizledin. Beni öyle inandırmıştın ki kalbine, sana… Defalarca kez bir sonu olmamasını diledim ben. Defalarca kez sonsuza kadar sürmesini diledim. Defalarca kez sana gelmeyi düşledim. Beni böyle saracak ne vardı sevgilim, göz bebeklerime oturacak. Bütün bunları okumayacağını bilerek yazıyorum, umursamazsın ki sen. Ardında bıraktığın ardında kalmıştır. Sen hep önüne bakarsın. Yine de umarım iyi olursun, hak ettiğin o mutlu ve huzurlu hayatı yaşarsın. Sevdiğin kadınla olursun, sevdiğin şeyleri yaparsın. Umarım kendi sonsuzluğunda sağlıklı ve hep mutlu olursun. Seni seviyorum sevgilim.
