Yürüdüm, hiç durmadan
Tepeye vardım, aşağı baktım.
Tırnağı gördüm, büyük bir yorgunluk
Hayat gözlerimin önünden geçiyor soluk soluk
Bir karınca yuvası gördüm
Hepsi birbirinin arkasında, ip gibi
Dertler de böyle, art arda, hakiki
Düşünmeden geçmiyor, bil ki
Karıncanın biri seslendi
”Neyi bekliyorsun?”
Bu kadarmış dedim, bıraktım
Karıncayla göz gözeyim
Bir şeyler söylüyor
Kimin umurunda ?
Benim umurumda
Şu an tek arkadaşım
Birden çok gözleriyle
İnsanlık gözümün önünde
Boş ama dolu bakışlar
Kime göre?
Yargıyla yergi kol kola
Sıradan, hayrola
Herkese selam ola
