Mutsuzluğun ortası çöl,
üstelik serap görmek imkânsız
Tahta kapının çarpma sesi
ardında uzaklaşan adımların
Bulutlu günlerde özlediğim güneşi,
gözlerinde bulurum sandım
Kendimi bir affedebilsem,
Daha çok kaçacağım senden
bul beni, beni durdur diye yalvaracağım
Kalbim ol beni bağışla
İkinci şanslar da senin olsun
Ve daha nice pişmanlıklarım
Kokusunu duydum hayal kırıklıklarının
Kalın ciltli kitaplar gibi düştük aniden
Tozlu raflarımızdan
Geri dönmek üzere yola çıktı gururum
Bir gurur bu kadar ayaklar altına alır kendini
Emreden aşksa
Ve yalnızlık tahta kapının önünde
Gelmeni bekliyor delice
