Gökyüzü içine çöküyor, toprak kırılıyor ve dünya ayrılıyor parçalarına…
Bense sana geliyorum,
Umursuz fakat korkarak.
İnsanların çığlıkları, arabaların çarpışmaları,
Herkes her şeyini kaybediyorken ben,
Her şeyime koşuyorum.
Cehalet, soykırım, angarya kazanmış,
Dünya yenilmişti bu savaş karşısında.
Şimdi kıyamet mantıksız değil,
İnsanlar neler kaybettiğine bakıyor.
Bense sana koşuyorum.
Belki beni de ele geçirecekti bu savaş,
Oysa bu yalnızların savaşı… Ben hiç yalnız olmadım.
Şimdi ışıkları yanmayan sokak lambaları dünyanın tek aydınlığı.
Şimdi sessiz çığlıklar dünyanın gürültüsü.
Herkes her şeyini kaybederken,
Ben her şeyime koşuyorum.
Herkes savaştan kaçıyor,
Ancak nereye kaçtığını bilmeyen insan yolun sonunu bulabilir mi?
Ben de kaçıyorum, ben ise yolumun sonunu biliyorum.
Benim yolumun sonu sana,
Ben sana geliyorum,
Her şeyime kaçıyorum her şeyden.
Dünyadan sana kaçıyorum.
