Ölümü düşünmüyorum artık.
İyileştiriyorum kendimi.
Yalnızım,
Uzun zamandır.
Hayaller kuruyorum,
Yeşertemeyeceğim fidanlar dikercesine.
Kendimi bir yaz akşamı fotoğrafına yerleştiriyorum.
Ege kıyısında
Ve akşamsefası çiçeklerinin süslediği bir fotoğraf.
Sonra zihnimin dibindeki çocuğun adım seslerini duyuyorum.
Koşuyor,
Akşamsefası çiçeklerinin tohumlarını topluyor
Ve sayıyor tohumları.
Ardından hepsini toprağa veriyor.
Bir çocukluk anısı, bir hayale karışıyor.
Gri renkli bir masala dönüşüyor.
Bir varmış bir yokmuş
İnsanlardan uzakta bir yerde
Bir çocuk akşamsefası çiçekleri eker dururmuş…
Gri renkli bir masal,
Denize düşüyor,
Dalgaların arasında kayboluyor.
Yalnızım,
Uzun zamandır.
Öykülerce hayal kuruyorum.
Ölümü düşünmüyorum artık.
Çünkü ölümün ölümsüzlüğü çoktan kuşattı her tarafı.
Düşünmenin manası yok.
