Bulutlar gibi
Ayıpsız
İçin için kan ağlarken kalbim
Bir ömür ağlamak isterim.
Yastığa baş koyduğum vakit
Bir şarkı eşliğinde
Kırık dökük gecenin aydınlığında
Sahilden gelen seslere kulak verip
Bir ömür ağlamak isterim.
Bulmak isterken gözlerinde beni
Olmayışlarımın farkındalığı sararken bedenimi
Başkasında vücut bulmuş seni
Bileklerinden parmak uçlarından
Bir ömür ağlamak isterim…
Ağlamak insanı dinginleştiren bir şey gerçekten. Elinize sağlık.
Teşekkür ederim 🙂
İçimizdeki acıların en güzel dışa vurumu sessiz sedasız ağlamak bunu çok güzel yansıtmıssınız yazınıza elinize sağlık
Çok teşekkür ederim 🙂
Yağmur yağıyor ıslanıyor etraf. Ağlasak kimse anlamaz değil mi?
Yağsa da yağmasa da görenler bazen anlamak istemeyebiliyor..