Bir Sabah
Sabaha karşı oturdum cam kenarına,
Bulutsuz, apaydınlık bir gökyüzü var karşımda.
O güzel yıldızları seyrediyorum,
Sessizliğine âşık oluyorum dünyanın.
Evet, doğru okudun.
Senin sessizliğine karşı koyamasam da
Dünyanın sessizliğine söyleyecek
En azından iki üç şey buluyorum.
İnan o daha çok anlıyor beni,
Hatta benden bile daha iyi.
Nereden bulmuş acaba bu güzelliği,
Nerelerden çıkarmış karşıma koymuş,
Ben bunu görmeyi hake decek ne yapmışım,
Acaba hak etmiyor muyum?
Kafamda böyle bir sürü soruyla
Yavaşça gözlerimi kapıyorum
Kapamasam çıkamam bu kafamda dönüp dolaşan
Haylaz, düzenbaz sorulardan
Biliyorum.