Yaşamak için yoruluyorum
Tırtılın kelebek olması gibi
Sonunda ben de uçacağım elbet
Zaman kavramı devreye giriyor, belirsiz…
Karamsarım biraz, azıcık da iyimser
Dipsiz bir kuyuya fener tutmak gibi.
Kafamdaki çiçekler kurumuş, solmuş
Yararı yok sulamanın, boşa kürek çekmek gibi.
Meyve yere düşer bütün çaresizliğiyle
”Yerde ne işi var?” der bütün ahali
Çaresizlik baş koymuş bütün benliğiyle
Yerde olmasa yerin altında, son gibi.
Ay yarım, yıldızlar topluluk
Nefesi alıyorum ama soluk
Yolu yarıladım, gerisi kuru karabalık
Dünya deniz, ben nesli tükenen balık gibi.
