Çünkü korkuyorum. İnsanlar beni yanlış tanır diye. O öyle biri derler diye. Yanlış anlaşılmak ve tanınmak en büyük korkum. Kalp kırmak istemem. Şakalarımı bile zor seçiyorum. İstediğim gibi olamıyordum. Ne kadar az iletişim kurarsam o kadar iyi artık. Bu şekilde kimseye kendimi yanlış tanıtmış olmam. En son nasıl hatırlıyorlarsa öyle kalırım. O zamanlarda da hassas olduğum için hareketlerine dikkat eden birisiydim. Akıllarda düzgün bir profille kalmış oldum.
Bir saniye!
Şimdi de insanlar beni içine kapanık birisi olarak tanıyor. Kapandı, kendi hâlinde yaşıyor olarak akıllara işleniyorum. İyi de ben böyle bir insan değilim ki. Bunu kendime ellerimle yapamam. Yanlış tanımaktan korkan birisi olarak onun kollarına kendimi bırakamam. Şimdi ne yapmam gerekiyor? Kalan hayatımı kendi ellerimle şekillendirmeye başlamalıyım. Geç olmadan bu durumu düzeltmeliyim. Artık o muhabbet düşkünü, kafası rahat ve eyvallahı olmayan ben geri gelmeli.
Yazmak iyi geldi. Farkına vardım. Farkındayım artık. Gereken neyse yapacağım. Hiç gecikmeden.
Gözyaşları eşliğinde okudu yazıları. Oğlunun, yapılması gereken şeyin intihar etmek olmasını düşünmesi nedendi? Bulunurdu bir çaresi. Hiçbir şeyin çözümü değildi ki ölüm. Hayatın her türlü durumuna karşı sağlam durmak gerekirdi. Ölüm ölene değil de geridekilere zordu. Ebeveynler, arkadaşlar, tüm hepsi sensizliği çekmek zorundadır.
Devamında ne yazacaktı? Ne olmuş olabilirdi bu andan sonra? Annesi, babası ne yapmıştır? Verilecek kaç mesaj kalmıştır?
Arkadaşının ölümünü kaldıramayan Yusuf her gün farklı bir senaryo yazıyordu. İntiharının sebebi ne olabilirdi ki? Neden bu yolu tercih ederdi? Her gün konuştukları konuları tek tek düşünüyor ve potansiyel dâhilinde bulunan her durumdan yeni bir senaryo oluşturuyordu. Onu bu seçeneğe iten neydi? Bunun üzerine düşünecekti.
Yatağa girmek bu kadar zor olmamalıydı. Çünkü girdiği her seferde aklı durmayacak ve yeni senaryolar oluşturmak için çaba sarf edecekti. Yataktan kaçamazdı çünkü bu işi çözmek için uğraşmak istiyordu.
Buldum, farkındalığıyla yataktan doğruldu. İş yerinde yaşadığı şeylerdi onu çıkmaza götüren. Yusuf’un sabah ilk işi emniyete gidip yaşananları anlatmaktı. Soruşturma devam ederken Yusuf’un ekiplere bildirdikleri işleri hızlandırmış ve çemberi daraltarak olayı çözmede çok yararlı olmuştu.
