Kasvet denizinin ortasında,
Soğuk ve karanlık bir adadayım,
Ümidim çürümüş sanki,
Korkuyla, derin bir tenhadayım.
Tarifi mümkün değil hüznümün,
Katlanır her gece ağır ve feci,
Menzilde selameti kollarken anladım,
Hayat acı, kader tefeci.
Hayırlısı vazgeçmek belki de,
Yarınlarımın zerafet kokan hevesinden,
Adına aşk dedikleri bu hevesin,
Zehir eksik olmuyor kesesinden.
Elbet gırtlağıma çöken bu karanlığın canını bir güneş alacak,
Yarınlara sakladığım hevesler için birileri dünümde kalacak.
Hayat dedikleri imtihanlar silsilesi,
Her şerrin bağrında bir hayr saklı,
Ümidini kırsa dahi kaderin sillesi,
Bahtın kaderden olacak alacaklı.
Aşk dedikleri bu his var olmuş,
İçi ateş dolu tuzaktan,
Belli ki kıvranarak hasretle seyredeceğim,
Ufukta kayboluşunu uzaktan.
