Anlatılacakların hepsini anlatmıştım ya
Sen yoktun
Ben evde tek başına
İlk başta suya girememek donumla
Ve neşesi az anne eli
Suyun yosun olmuşluğundan kokusu
Ve elin hep inceliği küçüklükten beri
Şimdiyi en çok da şimdiyi şu anda belimi kıvrımlaştırıyor
Evin içerisinde saklambaç oynamalar
Bulmasın beni babam oyun kaybetmemeye
Kaçmak dizimi yorsa da
Belimdeki izler, kayaların düşmesi ve bakması
Hayata gülümseyerek
Ortalarda isyan, isyan ve yine isyan
Gülün dikeni bile ancak bana batar
Ve ekmek bitmez gönlümde
Bir gül nedense, ne hikmetse bitmeye meyilli
Ben korkak bir Anadolu çocuğuyum tabii
Aniden gelen başıma bir damla
Şıp şıp şıp
Sonra ve sonra ve şimdi
Sen yoktun ya
Anlatılacakların hepsini ben
Evde tek başına
Duvarlar üç metre ve iki metre diye ayrıldı
Bir bütün ekmek, iki şekerli kahve, bir çift ve bir tabak çorba
Anlatmıştım ya hepsini
Tek başına
Konuşulur ve konuşulur isyandan kavgadan sıkılmak ve yine kargaşa
Sen, dinlememiş olmak ve üzüntü
Anlamamanın verdiği ehemmiyet
Kusurun verdiği saplantı ve her yerde
Aranan bir tutam mutlu
Ben bana verilen bunaltı
Pencerenin önünde izlemekte kalabalığı
Ayırmak somutu ve soyutu
Yüreğime yerleştirmek ve karakterime
Dışarıda binlerce hayvanoğlu
Bir gün evde ilk defa tek başına
O gün olmalıydın yanımda
Sen yoktun ya
Ben dizlerim titreyerek çekmiş yorganı
Üstüme cehennem bedenimde
Güller ve dikenler, arada toprak
Kusuru atılmış, kalmış üstümde
Sonra ve yine sonra
Ben anlatmıştım da sen yoktun ya
Evde tek başına
Geldin şimdi gitmemek mi üzre
Korkuyorum korkuyorum çünkü duvarlar üzerime
Kediler yıkılacak annesi oradan oraya
Öykü yazmak istiyor ve biraz sarılmak
Ben ben sadece senin gitmemen üzre makaleler
Anlatıyorum anlatacağım anlatılacakları
Sen yoksun ya
Korkuyorum
Çoğulluyorum ellerimdeki kelimeleri
Üç metreler, iki metreler, duvarlar
Ekmekler, kahveler, çiftler, çorbalar
Ben tekim ya evlerde
Sen yoksun ya
Ben anlatıyorum ya
Bağlaç oluyorum kelimeler arasına
Söylüyorum ve söyleyeceğim
Adına makaleler yazıyorum ben
Gitmemen üzre adını küçük harflerle yazıyorum şimdi
Anlatıyorum
Dinlememen üzre
Evde tekim ya
Yorgan da artık şekil değiştirmekte
Kahveler, ekmekler, çiftler, çorbalar
Tadı ağzımda tabii
Dişlerim ellerim aydınlıktan
Beklemek sararmış ve susamış avuçlarım
Günler, aylar, seneler, bir çerçeve içinde
Anlatıyorum ya anlatılacakları
Yakında bir ses bir de gölge
Duvarlar
Tık tık tık…
