yüzümde harcanacak zamanın izleriyle
“hep yanındayım” masalını dinlerken
uyuyup kaldığım yıllar çok gerimde kaldı.
anne hatırası, hatalı sallanmış çocukluğumdan düşüp
kalbimin cinayet mahalline aldığım kadınları
hepsinin ortak bir adı olacaksa “vebal”!
işlenecek bütün günahları pervasızca işleyip
iç çekmeyle geçmeyen dertler kadar pişmanım.
bak boyunlarım şahit, düşkün omuzlarım
göz altlarım, kaz ayaklarım, aklarım
bütün şahit bana Allah ve taptıklarınız.
yüzümde harcanmış yılların kirleriyle yıkandım
sevdiğinizi sandığınız şeylerin kölesisiniz madem
memuriyetime ağır gelen sloganları yırtıp dilimden
susuyorum “en profesyonel eylemci hükümettir”!
dalı tarafından dışlanmış bir yaprak oldum kabul
kabul kalbim taşa dönmüş, kim çarpsa kırılır!
yerlisi deniz görmemiş kenar mahalle ailenin
“sahilde nargileli mülteci” haberi kadar ironikse dünya
“insanlardan koru” başlıklı duayı silip dudaklarımdan
İnsanların şerri oluşuma cemiyet sesini kessin!
yüzümde asra yenilmenin acınası ifadesiyle
ben; dar ağaçlarının sandalye tekmecisi kadar mağrur
ben; dili yarasına yetişmeyen vaşak kadar çaresiz
ben; halkı açken devlet hissedecek kadar küstah
halimle ayaktayım, gövdemle burada!
inandığım son takvimin kül olmasını bekliyorum
son düşten uyanmayı
çocuklar hariç, son sevdiğim canlıyı unutmayı.
sonra boynumdan kim kollayacak bakalım
urganıma
en
uygun
dalları!
