Kalbimden bin parça geçse,
Bin kere de kırılsam, yer gök ağlasa acımla,
Yine de kabullenmem, düşmem yere,
Tarih tekerrür edip dursa da,
Ve ben alışsam da artık gözyaşına,
Her birinde dağılsam da,
Ruhum kaldırır beni yerden,
Düşerim elbet en büyük acıyla,
Fakat kalkarım, sanki hiçbir şey olmamış,
Sanki hiç kırılmamışım.
Baksanız ne mutluyum,
Gülen gözlerim, dans eden sözlerim,
Kelimelerim silahım, ömrüm geçse de güzel,
Mutlu muyum, hiç kırılmış mıyım?
Ne nefretin hasını ne aşkın tadını almış mıyım?
Baksanız ve deseniz ki ne hoş!
Ben koşmaktan, hiç derdim olmasa yorgunluktan,
Huzursuzluktan düşmedim mi hiç?
Tekrar tekrar ayağa da kalksam,
Bir gün titremeyecek mi bacaklarım?
Ağlamayacak mıyım?
Ve tekrar kaçmayacak, doğrulmayacak mıyım?
