Bana zindan olduğu her yerde senin gülüşün tutar beni hayata
Sığınırım yıldızların ışığına
Gözlerimi kapatır düşlerim seni…
Avazım çıktığı kadar sustum… Gecelerde
İliklerime kadar sen estin
Her gecenin ayazında
Adresi belirsiz rüzgârlar gibi estim…
Kalemim yazar mı, kelimelerim yeter mi
Bilmem ama benimkisi
Bir dost avuntusu
Yalnızlıkla harmanlanmış
Bir dumanlık kafa
Bir rakı masası muhabbeti
Önü arkası belli olmayan
Rengi bilinmeyen
Karanlık yolların olmayan ışığı
Ama kalbe atış veren
Akıldan çıkmayan bir resim benimkisi…
