Hayatta kendimizi zaman zaman zıt terimlerle tanımlarız. Bir gün sokaktan geçen yaşlı birine yardım ettiğimizde kendimizi iyi biri olarak düşünürüz, bir gün sırf sınıf arkadaşımıza onun için önemli olduğunu bildiğimiz notu veremediğimiz için kendimizi kötü biri olarak tanımlayabiliriz. Şöyle uzaklaşıp kendimize baktığımızda aslında kendimizi sürekli olarak olumlu ve olumsuz şekilde tanımlama ihtiyacı duyuyoruz. Bu bizim toplumda yer bulabilmemiz için ihtiyaç duyduğumuz bir tanımlama olabilir, bilemem.
Son dönemlerde kendimi sıkça tanımlama ihtiyacı duyuyorum. Zira daha önceleri iyi olduğumu düşündüğüm şeyler şu sıralar kötü biriymişim gibi hissettiriyor. Başarılı olduğum konular şu an başarılıymışım gibi hissettirmiyor. Kendimi kandırıyormuşum düşüncesi ise bu sıralar epeyce zihnimde dolanıyor. Durum böyle olunca kendime zaman tanımam gerektiğini fark ettim. Zaman ilerliyor, ihtiyaçlarımız, düşüncelerimiz her gün değişiyor. Sanırım bu düşüncelere sahip olduğum zamandan bu yana birçok şey değişmiş. Bunu da büyümeye bağlıyorum. Büyümek bilindiği gibi sadece yaşın ilerlemesi değil. Yaşadıklarımız da bizi büyütüyor. Farkında olmadan aslında ne kadar çok çevreden etkilendiğimizi zamanla fark ediyoruz. Güncel hayatta karşılaştığımız küçük olaylar bile bizim düşünce yapımızın değişmesine etken aslında.
Kendimi eskisi gibi düşünmediğim, düşünmediğim bir süre için suçlamanın ardından bu sonuca vardığımı söyleyebilirim. Bazı insanlar değişime kapalıdır, sevmezler bu kabul edilebilir ancak değişim kaçınılmazdır. En değişmediğini söyleyen biri bile günün birinde ardına baktığında bunu fark edebilir. Bununla savaşmak yerine kabul edip yolumuza devam etmek sanırım en iyi yöntem. En azından kendim için vardığım sonucun bu olduğunu söyleyebilirim.
Peki bunları neden yazıyorum? Hepimizin zaman zaman zor dönemlerden geçtiğini biliyorum. Bu dönemleri atlatmak kimileri için kolay olmayabiliyor. Yeni şeyler bazılarını korkutabiliyor. Sorumlulukları yığınla duran kişiler bunu düşünerek kendilerini daha da çıkmaza düşürebiliyor. Öncelikle kendimize uzaktan bakıp neler başardığımızı kendimize hatırlatmamız gerekiyor. Emin olun ki farkında olmadan başardığınız birçok şeyi fark edeceksiniz. Kış aylarına yavaş yavaş girerken depresyonumuzun kendini ortaya çıkarması çok olağan ancak bunun üstesinden gelebiliriz. Büyümek, olgunlaşmak böyle bir şey çünkü.
Sevgiler
