Gözlerini kapattığında
bir yıldız konacak kirpiklerine
Işıl ışıl, pasparlak; ay gibi,
asılıp kalan pencerene.
Rüzgâr gibi ellerine değip
gezinecek biraz evvel,
Ruhunu bedeninden
ansızın koparan ecel.
Varlığın dolacak kalbime
ilelebet Câvidan.
Ağlarım,
Nasıl oldu da ayrıldı, diye
cânânım canımdan.
Ruhuma dolaşırım
Ellerim yokluğunun
pençesinde iken
Her bir sokakta
zifiri karanlığım,
Gül bahçelerini sarmışsa diken.