Gönlümde bir garip sancı,
Bilmediğim, duymadığım türden.
Ruhumu kanatan türden. Kanattıkça nefes aldırmayan türden.
Bu garip sancının en garip yanı, garip olduğu kadar zarif olması.
Zarif olması da zarif sevmemden. Çünkü başka türlü sevilmez o.
Bütün zarif duyguların birleşimiyle sevilmeli, en tutkulu duygularla sevilmeli.
Şiir Köşem, sen okuduğum en zarif şiirlerin yazıldığı yersin. İlham veriyor şiir kokan sesin, toprak kokan gözlerin. Ah!
Ah, Sevgilim! Gözlerin, öyle güzel bir toprak ki mezarım oluyorlar.
Ve gözlerini çepeçevre saran o güzelim siyah çitler… Dünyadaki en güzel bahçe gibi gözlerin.
İçinde mezarım olan bahçe.
Sana her bakan beni görecek gözlerinde artık, ölü olan beni.
Aşkından yana yana kül olmuş beni.
Sanma ki şikâyet ediyorum, asla. Sen, ölmek için çok güzel bir şiirsin.
Sevgilim, artık biliyorsun; mezarım gözlerinde.
Son isteğim,
Papatya eker misin mezarıma?
Güzel bakar mısın onlara? Lütfen.
Hoşça kal…
Abonelik
0 Yorumlar