köşe masada başlayan bir hikâyeydi bizi yaratan
yarım kalan gin miydi bizi bize bağlayan
farklıydı her şeyimiz, yoktu bizi anlayan
inandık da var mı sence sevgimizi çağlayan
halletmekti zor olan sence var mı bitmesi
hallederdi kollarımda biten gecenin ertesi
eskilerdi mevzu olan yoktu bir de çaresi
gözlerinden son kalan var veda busesi
yalan dolan belki sevgin kalbim asla bilmesin
teslim oldun sandım ama iplerin de yok kesin
düşman oldum herkese ve sevgimi boş tükettim
tek kalemde sildin attın hastadır bu iç sesim
