Bir bataklıkmış gözleri…
Baktıkça bakasım gelirdi.
Kurtulmak imkânsızdı belki de,
Böyle sarıp sarmalarken beni.
Üstelik çekmeyi denesem gözlerinden gözlerimi,
Daha çok düşerdim gözbebeklerine.
Sanki gözlerimiz bir olurdu da
İmkânsızı mümkün kılar,
Uzağı yakın ederlerdi.
Gözlerimdeki mavi tuvale resmi çizilirdi.
Ama bilmiyordum,
Gözleri bir bataklıkmış meğer.
O son bakışında yas varmış.
Aynı yöne bakmıyormuşuz meğer.
Bilmiyordum…
Bilsem bir daha düşer miydim?
Abonelik
1 Yorum
Eskiler