Basit bir elvedayla sona erebilir cümlelerim
Bitirmek bilemediğim bu mektubu bir yana bırakıp
Elveda deyip gidebilirim.
Buna benim için mutluluk bile denilebilir
Penceremden odama sızan ay ışığının altında ağlamadan
Ya da yağmak bilmeyen yağmuru beklemeden yaşayabilirim.
Mutluyum demek çok zor olmamalı
“Mutluyum”
Şimdi asıl mesele kalbimin
Ya inanmazsa söylediğim yalanlara
İsmin anıldığında savaşmaya pek bi’ meraklı bilirsin…
Sanırım takat getiremeyeceğim bu güçlülük mevhumuna
Şimdi kader seni gözümün önüne koymuşken
Yetim birer baş kalır cümlelerim susarım
Ya da dilim sürçer mütemadiyen saçmalarım
Elimde değil bunu yargılama lütfen
Aslında kurallı cümleler kurarım.
