Artık

İlkbaharda bakmadığım yaprakların sonbaharda düşüşünü izliyorum.

Ellerim artık sırtıma yetişmiyor
Fazla geliyor eksikliği eksikliklerin
Çiçekleri koklayasım gelmiyor artık
İki adımlık yol bir adımda bitiyor
Eskisi kadar gülemiyorum
İçimde bitti kuşların cıvıltısı
Orhan Veli bile okumuyorum, ki hayatımdadır
Güneşe bakarak gözlerimin dayanımını ölçerdim
Bulutları da izlerdim, güneş gözümü alıyor artık
Her şey artık oldu, bir çöp yığını
Atmıyorum, biriktiriyorum
Sadece bana kokuyor, alıştım
Sadece ben görüyorum pisliğini, alıştım
Sinekler bile uğramaz buraya
Köpekler bile uğramaz buraya
Sen mi uğrayacaksın?
Geç kaldım ya da sen erken ayrıldın
Her nihayetinde buluşamadık, bulsam olmazdı
İki adımlık değil üç adımlık yoldaydık demek ki
İki adım geldim bir adım sende kalsın
Onu da unutursun
Gelmiyor içimden sana…
Ne gelir bu çöp yığınından değil mi?
İlkbahardan geçtim sonbaharda bekliyorum