Bugün Anneler Günü. Bütün annelerin Anneler Günü kutlu olsun. Bu hayatta gerçekten anne olabilmeyi başarmak en zoru çünkü sadece doğurunca anne olunmuyor. Anne olmak emek istiyor.
Annesizliği en dibine kadar yaşadım bu hayatta, bu günün benim için diğer günlerden pek farkı yok o yüzden, sadece mecburiyetten bir telefon konuşması yapmamız gerekiyor o kadar. ANNE olunca uykusuz da kalırsın yorulursun ama çocuğunun bir gülüşü ve bir tatlı sözü yeter sizi mutlu etmeye. Onun sizi unutmayıp hatırlaması dünyalara bedel olur anneler için çünkü onlar gizli kahramanlardır ve hediye beklemezler.
İlk önce dokuz ay karnında taşır, daha sonra çocuğunun büyümesi için büyük emek harcarlar. Hastalandığımızda, moralimiz bozuk olduğunda bizim için tek üzülen kişi annelerimiz olur. Biz on bir-on iki yaşlarındayken mahalleden arkadaşlarla toplanıp annelerimize değişik bir sürpriz hazırlamış, program yapmıştık. Şiir okumuştuk, şarkı söylemiştik. Gecenin sonunda da yılın annesini seçip ona çiçek vermiştik ve bu bile onları mutlu etmeye yetmişti. İşte bizim zamanımızda anne de olmak, çocuk da olmak böyle güzeldi.
Ama herkes anne olamıyor maalesef. Kimisi büyütüp, okutup kocaman bir çocuk yetiştiriyor ve kimisi ise yarı yolda boynu bükük bırakıyor evladını. Ben ikincilerden oldum. Doğum günüm bile hatırlanmazken arayıp her sene Anneler Günü’nü kutlayanlardanım. Ama annemden öğrendiğim bir şey varsa o da ileride anne olmak kısmet olursa ben asla onun gibi bir anne olmayacağım ve ben anne olmayı başarabilen bir anne olacağım. Çocuğuma her zaman sevgi, şefkat göstereceğim ve ona her zaman emek harcayacağım. Onu benim yaşadığımdan daha farklı, daha güzel bir hayat bekliyor olacak çünkü n’olursa olsun annesi onu hep koruyup kollayacak ve her zaman onun arkasında olacak. Çünkü sadece dünyaya getirmekle anne olunmuyor. Şimdi hepimiz annelerimizi arayıp Anneler Günü’nü kutlayalım elimizde çiçeklerle gitmek olmasa da eminim ki anne olmayı başarabilen annelerimiz mutlu olacaktır.