Hızlı yaşamak her şeye yetişmek değildir. Her şeyi yapabilmek de yaşamak değildir. Kendimden biliyorum, yirmi dört saat içerisinde birçok şey yapıyorum yine de yapacaklar listemi tamamlayamıyorum. Ne kadar hızlı olursam olayım bir şeyler hep eksik kalıyor, tamamlanmıyor. Hızlı yaşarken de hissetmeyi unutuyorum. Kahve içerken rahatlığı, güneşin doğuşunu izlerken huzuru, yemek yaparken şarkı söylemeyi, caddelerde dolaşırken gülümsemeyi unutuyorum. Kendimi hayata yetişmeye programlamışım gibi hızlı ve hissiz devam ediyorum. Sisli bir günde yola çıkmak gibi. Yol var, gidiyorum ama nereye gittiğimi, manzaramın ne olduğunu göremiyorum.
Hedeflere o kadar odaklanmışız ki yaşamayı unutmuşuz. Oysa hayat bir şarkı ve biz dans etmiyoruz. Durmalıyız. Kulak vermeliyiz hayata. Saatlere ayak uydurmamalıyız, durmalıyız. Durup düşünmeliyiz. Neler yaptım, neler hissettim, kimleri sevdim.
O yüzden boş ver. Arada durabilirsin. Duruyorsun diye başına bir şey gelmez. Hayat hızla akıyor diye hayata ayak uydurmak zorunda değilsin, arada yavaşlarsan hayatın tadını çıkarabilirsin. Hatta arada dur ve kendine bir bak. Geçmişteki senden ne kadar farklı olduğuna bak. Ne yollar katettiğine, hayatına kimlerin girip çıktığına ya da çıkmadığına. Dur ve düşün. Yolları katederken neler öğrendiğini, neler harcadığını, neler kaçırdığını. Dur ve sev. Sev ki geçtiğin yollarda kahkaha seslerin yankılansın. Dur ve acı çek. Acı çekmelisin ki iyi günlerin değerini bilesin. Dur ve aslında hayat için ne kadar önemsiz olduğunu gör. Hayat sen olmasan da hayat. Ama var olduğun için şükret. Var olduğun hayatı koru. Çocuklarına, torunlarına iyi bir hayat miras bırak. Dur ve geleceğe bak. Geçmişe bakıp zaman kaybetme. Sadece ders al her gününden, her saatinden, her dakikandan. Öğren ki bir şeyler, bıraktığın miras boş bir çuvaldan ibaret olmasın. Sev ki sevil. Bu yüzden arada dur ve kendine bak, sevgiyle.
Çok yol kat ettik; acı, tatlı ve bazen yetersiz hissettik. Biliyorum çünkü aynılarını ben de hissettim. Duygularımız benzersiz değil. Yalnız değiliz, sadece çok kibirliyiz. Gururumuz kendimize. Hayat, duygular ve hisler ikinci bir şansı hak ediyor. O yüzden dur ve kendine bir bak, sevgiyle.