Ben var mıyım
Yoksa yok muyum
Ben yaşıyor muyum
Yoksa ölmüş müyüm
Ölmek nedir bilmiyorum
Herhalde unutulmaktan farksız
Ölüler çiçek alır mezarlarında
Kalbim de benim mezarım
Neden almıyor çiçekleri?
Herkesi sevdim ama
Kendimi sevemedim koca dünyada
Kimse beni sevemedi
Boşluklar dolmadı
Dudaklarım kıvrılmadı gülümsemelerle
Ben var mıyım
Yok muyum şimdi
Kimse görmüyorsa seni
Sen kendini görebilir misin?
Ben göremiyorum
Sokaklarda gölgesi gezinen bir silüetim
Hayaletim yani
Varım ama yokum da biraz
Kalbimi öldürdüler benim
Neden beynimi öldürmediler
Şimdi ayakta olmak daha zor
Düşünmeyi kaldıramıyor kollarım
Alıp buradan başka yere atamıyor sevgisizliğimi
Kırıldı kollarım yalnızlığımı taşımaya çalışırken
Düşüncelerim var sadece artık
Ama ben düşünmek bile istemiyorum
”Düşünüyorum öyleyse varım.” demiş Descartes
Peki ya düşüncelerim benliğimden bağımsızsa
Var olur muyum?
Yok olmak üzemez beni
Var olduğumu bilen kimse yokken
Yok olsun düşüncelerim
Ve tüm benliğim
Yaşamanın ağırlığını kaldıramıyorum
